Bałucki Michał

(1837 - 1901)

Pseudonimy Elpidon, Załęga - komediopisarz, prozaik, poeta, publicysta. W czasie studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim uczestniczył w działalności grupy literacko-artystycznej, tzw. pracowni Filippiego. Brał udział w konspiracji niepodległościowej związanej z powstaniem 1863 na terenie Galicji, w latach 1863-1864 osadzony w austriackim więzieniu. W latach 80. XIX w. należał do radykalnego odłamu obozu galicyjskich demokratów. Felietonista "Kraju". Autor popularnych wierszy, np. "Dla chleba", znanego jako "Góralu, czy ci nie żal?" W latach 80. przeżywał wzmożony krytycyzm społeczny, niewiarę w pozytywne rozwiązania (np. "Pańskie dziady" - 1881, "Pan burmistrz z Pipidówki" - 1887). Równolegle powstawały pogodne komedie obyczajowe, jak "Dom otwarty" (1883) czy "Grube ryby" (1881), nazywane przez przeciwników pejoratywnie "bałucczyzną". Pod koniec życia przeszedł ostry kryzys twórczy i osobisty, tracąc popularność. Atakowany przez modernistów, popełnił samobójstwo.

Lokalizacja: kwatera Bc płn. (mapka)